 |
Τηλεδιασκέψεις στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν περισσότερα από έξι άτομα, ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες, φόρουμ για κάθε είδους χόμπι και ενδιαφέροντα. Κι όμως, τέτοιες εφαρμογές δεν μπορεί να βρει κανείς μόνο στο Ιντερνετ· εδώ και μερικά χρόνια, ένας ασύρματος ιδιόκτητος «ιστός» έχει εξαπλωθεί κυριολεκτικά σε κάθε γωνιά της πρωτεύουσας, με εκατοντάδες ερασιτέχνες να έχουν στήσει κεραίες στις ταράτσες των πολυκατοικιών τους ώστε να αξιοποιήσουν τις ελεύθερες μπάντες του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος για να δημιουργήσουν ένα δίκτυο ελεύθερης διακίνησης δεδομένων. Αλλά και γρήγορης διακίνησης, αφού οι ταχύτητες σε αυτήν την «ασύρματη κοινότητα» ξεπερνούν συχνά έως και τέσσερις φορές τις συνδέσεις ADSL, φτάνοντας τα 100 Mbps.
Ο λόγος για το Ασύρματο Μητροπολιτικό Δίκτυο Αθηνών (ΑΜΔΑ ή AWMN, από τα αρχικά των Athens Wireless Metropolitan Network) –μία «μικρογραφία του Διαδικτύου», όπως λέει ο κ. Σωκράτης Πανουσίου, αντιπρόεδρος του συλλόγου, που δίνει νομική υπόσταση στο ΑΜΔΑ– το οποίο στήθηκε και επεκτείνεται χάρις στην εθελοντική προσφορά της κοινότητας των χρηστών του. Μικρογραφία η οποία, από την άποψη των υπηρεσιών που έχουν αναπτυχθεί από τα μέλη της για τα μέλη της, θυμίζει όντως το World Wide Web: το ΑΜΔΑ προσφέρει τη δυνατότητα ανταλλαγής αρχείων οποιουδήποτε μεγέθους, παρέχει αλληλογραφία, online gaming, ακόμη και υπηρεσίες τηλεκπαίδευσης. «Ουσιαστικά είναι μία πλατφόρμα όπου όλοι όσοι συμμετέχουν μπορούν να υλοποιήσουν εφαρμογές που να ικανοποιούν τις δικές τους ανάγκες, δημιουργώντας για παράδειγμα μετεωρολογικούς ή ραδιοφωνικούς σταθμούς», λέει ο κ. Πανουσίου. Γι’ αυτό και το ΑΜΔΑ είναι ένα από τα μεγαλύτερα «κοινοτικά δίκτυα» στον κόσμο, αριθμώντας σήμερα περισσότερους από 2.500 χρήστες, στην πλειονότητά τους φοιτητές, ηλεκτρονικούς, προγραμματιστές ή ραδιοερασιτέχνες.
Από το 2002
Η δημιουργία του ξεκίνησε το 2002, όταν η ευρυζωνικότητα στην Ελλάδα ήταν σχεδόν άγνωστη λέξη, αφού οι γρήγορες συνδέσεις Ιντερνετ ήταν ελάχιστες και ακριβές. Τότε, μία παρέα 5-6 ανθρώπων με τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις αποφάσισαν να αξιοποιήσουν από κοινού μία ευρυζωνική σύνδεση, την οποία μοιράζονταν με ένα υποτυπώδες ασύρματο δίκτυο. Γρήγορα η ιδέα άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα, με συνέπεια κάθε χρόνο να διπλασιάζονται οι συμμετέχοντες, αλλά και να διευρύνεται η δυνατότητα διαδικτυακής πρόσβασης, αφού ολοένα περισσότερα μέλη του αποκτούσαν τις δικές τους ιντερνετικές γραμμές. Παράλληλα, το δίκτυο αποκτούσε και «εσωτερική ζωή», καθώς εμπλουτιζόταν σταδιακά με εφαρμογές που ήταν πραγματικά πρωτοποριακές για τα δεδομένα της εποχής, όπως για παράδειγμα τη δυνατότητα τηλεδιασκέψεων, σαν το εσωτερικό τηλεφωνικό δίκτυο που διαθέτει οποιαδήποτε εταιρεία.
Στο γεγονός ότι αυτές οι υπηρεσίες είναι κομμένες και ραμμένες στις ανάγκες των μελών του οφείλεται, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο του ΑΜΔΑ, το ότι το δίκτυο συνεχίζει να έχει λόγο ύπαρξης, παρ’ όλο που οι ευρυζωνικές συνδέσεις έχουν πολλαπλασιαστεί και στη χώρα μας. Αλλά και στο ότι ο «μητροπολιτικός ιστός» προσφέρει πολύ υψηλότερες ταχύτητες, ειδικά στην περίπτωση όπου κάποιος χρήστης του θέλει να «ανεβάσει» δεδομένα. «Ακόμη και σήμερα, είναι αδύνατον να εγκαταστήσει κανείς μία κάμερα στο σπίτι ή στο εξοχικό του, για παράδειγμα, η οποία μέσω μιας συμβατικής σύνδεσης να μεταφέρει συνεχώς και χωρίς διακοπές εικόνα και ήχο σε κάποιο άλλο απομακρυσμένο σημείο», λέει χαρακτηριστικά, «κάτι που μέσω του ΑΜΔΑ γίνεται πολύ εύκολα, αφού ως ασύρματο δίκτυο έχουμε υψηλές αμφίδρομες ταχύτητες».
Αλλωστε, το μητροπολιτικό δίκτυο περισσότερο συμπληρώνει παρά ανταγωνίζεται τους ιντερνετικούς παρόχους, με την έννοια ότι σκοπός του δεν είναι να προσφέρει πρόσβαση στο Διαδίκτυο σαν να ήταν μία μικρή εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Βέβαια, κάθε χρήστης έχει τη διακριτική ευχέρεια να μοιράζεται τη σύνδεσή του με άλλα μέλη, για όσο, όποτε και όπου το θελήσει.
Για του λόγου το αληθές, ο «κοινοτικός ιστός» εκτείνεται σε μία περιοχή που ξεκινάει από το Ξυλόκαστρο και φτάνει μέχρι τα Ψαχνά στην Εύβοια. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως οποιοσδήποτε ιδιώτης μπορεί να μπει στο δίκτυο – αφού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κεραία που θα εγκαταστήσει να έχει οπτική επαφή με την αντέννα κάποιου άλλου χρήστη του ΑΜΔΑ. Ο απαραίτητος εξοπλισμός κοστίζει γύρω στα 100 ευρώ, ενώ η ακτινοβολία από την κεραία θεωρείται αμελητέα, αφού είναι πολύ μικρότερη από αυτήν που εκπέμπει ένα κινητό τηλέφωνο.
Οι πληροφορίες
Τι γίνεται όμως με τις τεχνικές γνώσεις που χρειάζεται κανείς για να στήσει ένα τερματικό σημείο σύνδεσης; Πέρα από τις αναλυτικές οδηγίες που υπάρχουν στην ιστοσελίδα του ΑΜΔΑ (www. awmn. net) είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν άλλοι χρήστες οι οποίοι θα προθυμοποιηθούν να συνδράμουν επί τόπου. «Ετσι κι αλλιώς, περισσότερο από δίκτυο υπολογιστών, το ΑΜΔΑ είναι ένα δίκτυο ανθρώπων», σημειώνει ο κ. Πανουσίου, «οι οποίοι, τουλάχιστον σε επίπεδο γειτονιάς, γνωρίζονται, συναντιούνται και θεωρούν περίπου σαν υποχρέωση να ανταποδώσουν στα νέα μέλη τη βοήθεια που κάποιος άλλος τους είχε προσφέρει όταν πρωτομπήκαν στον “κοινοτικό ιστό”».
Αλλωστε, σε αντίθεση με το απρόσωπο Ιντερνετ, το μητροπολιτικό δίκτυο προσπαθεί να ενισχύσει αυτή τη φυσική επαφή, διοργανώνοντας συχνά άτυπα σεμινάρια για τις ασύρματες τεχνολογίες ή το linux. Σεμινάρια τα οποία, μαζί με τα φόρουμ και τα εγχειρίδια που γράφουν χρήστες του ΑΜΔΑ, έχουν επίσης στόχο να προσφέρουν την απαραίτητη τεχνογνωσία ώστε κάθε μέλος να μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός ερασιτεχνικού δικτύου το οποίο θα συντηρηθεί και θα βελτιωθεί αποκλειστικά από αυτούς που το αξιοποιούν. «Δεν λείπουν οι περιπτώσεις όπου κάποιοι μας ρωτούν πόσο… χρεώνει ο τεχνικός που θα εγκαταστήσει τον εξοπλισμό», συμπληρώνει, «γεγονός που δείχνει πως ο μέσος χρήστης αντιμετωπίζει το Ιντερνετ σαν μία ακόμη πλατφόρμα κατανάλωσης υπηρεσιών, περίπου όπως την τηλεόραση, και όχι σαν ένα διαδραστικό εργαλείο που μπορεί να το συνδιαμορφώσει».
«Aσύρματες κοινότητες» υπάρχουν σήμερα σε δεκάδες ακόμη περιοχές
Πηγή: Άρθρο της Καθημερινής του Κωστα Δεληγιαννη
|
Live Chat
